3nd

inanılmaz ama gerçek: severek dinlediğim bir başka japon grup.

(hayatımda hiç ırkçı olmadım ama japonların kültürlerine de alışamadığım bir gerçek. yani şey... çok "mutlu" değiller mi sence de üzgün kuş?)

3epkano

baştan söyleyeyim: bu grubun adı nasıl okunur, bilmiyorum.

şimdi contemporary classical diye bir tür var hani, pek popüler oldu. işte "before it was mainstream", bu 7 kişilik grubumuz bu işi yapıyorlardı diyebiliriz. yani en azından 2004ten beri yapıyorlar. işin içine yaylılar girdiğinde benim aklım çeliniyor şahsen, ama, ama! düz gelip düz gidiyor be üzgün kuş. hani son zamanlarda emre ile ortak bir sıkıntımız var, dinlediğimiz müziklerde "epik" bir şeyler arıyoruz ama bulamıyoruz. bunda onu da aramadım, elimdeki 2 albümlük 20 şarkı boyunca bunun aslında 20 şarkı uzunluğunda tek şarkı olmadığını bana gösterecek bir şey bekledim. olmadı. yine de yaylılardan dolayı gideri var desem de, bana küçük sürprizler yapmasını isterdim. üzüldüm o açıdan.
:(

Autumn In Hiroshima

merhaba üzgün kuş, seninle autumn in hiroshima hakkında iki çift laf yapmak istiyorum. bu arkadaşların a sleeping portrait of klara isimli albümünü 4 kere baştan sona dinledim, birinde pür dikkat birinde iş yaparken vs.ya şarkılar tek tek bakınca baya güzel gibi ama hiç akılda kalmıyor, akıyor gidiyor. tamam post-rock ile iş yapmak çok keyifli olabilir ama bu kadarı bence biraz fazla. epiği az kalmış yani. yinede umutlu olmak lazım 2. albümde belki mesafe kat ederler. neyse üzgün küş, üzgün kalmaya devam.