buried inside

benim gibi sevgi, barış ve kardeşlik insanlarına böğböğböğürtülü şeyler dinlemek hiç yakışmıyor.
böğürtüyü kapamanın bir yolunu bulursam tamam, müzik fena değil. gençken öyle şeyler dinlemişliğim var.

örnek: spoils of failure'dan VI. 2. dakikada böğürme başlayana kadar "aha olmuş bu" diyordum, sonra hayallerim yıkıldı.

asbestoscape

sevgili üzgün kuş,
bazen diyorum ki grupların şu biyografilerine hiç bakmayayım. ama elimde değil. last.fm bio sayfasında edebiyat sıçan, müziği içinse çok da farklı şeyler söyleyemeyeceğiniz gruplardan biri bu asbestoscape. tam aradığım ambient türünde bir yandan, öyle garip elektronik sesler yerine gitar var mesela. çok da bildiğin o klasik post-rock çizgisinde değil, bu da artı bir özellik. ama şu nedir allaşkına:
"Often evoking the same vibe as Akira Yamaoka’s scores for the Silent Hill series of video games as well as Angelo Badalamenti’s work for David Lynch, Asbestoscape is best taken on its own terms. Almost impossible to classify, one should probably just enjoy Asbestoscape’s soulful, beautiful and melancholy blend of styles."
buradan gruplara önerim: eğer biyografi kısmını kendiniz dolduracaksanız lütfen factual bilgiler kullanın, edebiyat sıçıp kendinize çok derin anlamlar yüklemenize gerek yok. müziğin kendisi yeterince anlamlı zaten.
buradan dinleyicilere önerim: sevdiğiniz grupların size yaşattığı o çok anlamlı felsefik şeyleri başkalarının da hissetmesi gerektiğini düşünmeyin. diğer insanları aptal yerine koymakla eşdeğer bişi bu, ayıp.

neyse, sonuç olarak grup kimlerden, nereden nasıl oluşmuş bilmiyorum. müzik fena değil, ama çok da akılda kalmıyor sanki. bir de bio'yu gördükten sonra önyargıönyargıönyargı oldum, o yüzden de olabilir.

followed by ghosts

emreciğimin sinir olduğu bir özelliğim vardır, bir şeyi çokçokçok sevmiş ve benimsemişsem kimseyle paylaşmak istemem. benimdir o. sadece benim! bu bencilliğin de bir sınırı var tabii, bazen bazı şeyler öyle güzel oluyor ki "bunu paylaşmalıyım, herkes sevmeli!" diyorum. işte o şey'lerden biri followed by ghosts.
emrecim last.fmden göndermiş "bak çok güzel" diye, bir baktım ki 2008 eylül'de bir dinleyip geçmişim. kafama sıçayım dedim üzgün kuş. düşün. yanlış hatırlamıyorsam yndi halda'yı da o tarihlerde bulmuştum, o yüzden başka hiçbir şeye ilgi göstermemiş olabilirim, doğrudur. şimdi ise "yndi halda'ya kuma geldi" diyor emre beyler, öyle bir haldeyim evet.
last.fm biolarında gy!be ve explosions in the sky'dan etkilendikleri yazıyor ve bu "şu gruplardan etkileniyoruz" muhabbetini sevmesem de hak veriyorum kendilerine, ama daha çok explosions in the sky kısmına. ilk albüm the entire city was silent, özellikle de clear blue sky ve akabinde manifest destiny apayrı şeyler. sözlükte biri "mutlu post-rock" gibi bir şey demiş, mutlu değil ama umutlu diyebiliriz.
bu arada önemli bir bilgiyi de söylemeden geçemeyeceğim. bio'nun ilk cümlesinde aynen şu yazıyor: "Followed by Ghosts was an instrumental band from Iowa, United States." cümlenin yüklemine dikkatini çekerim: WAS. her güzel şey gibi bunlar da bitivermişler. fotoğraflardan gördüğüm kadarıyla "velet" diyebileceğimiz yaştalarmış, maysipeyslerinde de çeşitli procelerle müziğe devam ettiklerini yazmışlar, bakalım daha görecek miyiz isimlerini.
kısaca, çok sevdim be üzgün kuş. o kadar sevdim ki, sen de sev istedim.